علائم زگیل تناسلی در زنان +عکس

راه های درمان زگیل تناسلی در زنان

در حال حاضر هیچ درمانی برای HPV وجود ندارد. اغلب، سیستم ایمنی افراد در طول زمان با این ویروس مبارزه می کند. در صورتی که زگیل های تناسلی سبب ناراحتی فرد شوند، پزشک می تواند آن ها را از بین برده یا دارو هایی را جهت رفع علائم تجویز کند. این درمان همچنین می تواند خطر انتقال عفونت به دیگران را نیز کاهش دهد.

دارو های موضعی زگیل های تناسلی شامل موارد زیر می شوند:

• پودوفیلوکس
• ایمی کوئیمود
• پودوفیلین
• تری کلرو استیک اسید

پزشک می تواند از بین بردن زگیل ها را برای افرادی تجویز کند که به زگیل های بزرگ یا مقاوم به درمان ابتلا یافته اند. در پایین تعدادی از این روش ها بیان شده اند:

1- کرایوتراپی: در این روش زگیل ها به وسیله نیتروژن مایع منجمد می شوند. کرایوتراپی می تواند سبب ایجاد احساس سوزش، درد و تاول شود.

2- برش جراحی: در این روش پزشک زگیل ها را با تیغ جراحی از بین می برد. قبل از این فرایند، در ناحیه درمان داروی بی حسی موضعی اعمال می شود.

3- الکتروکاتری: در این روش پزشک به وسیله یک ابزار الکتریکی زگیل ها را سوزانده و از بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی استفاده می کند.

4- لیزر درمانی: در این فرایند، جراح با استفاده از پرتو نوری پر قدرت زگیل ها را از بین می برد. این درمان پس از انجام شدن می تواند سبب بروز درد و تحریک پذیری شود.

ضروری است که از به کار گیری درمان های زگیل های دیگر بر روی زگیل های تناسلی خودداری شود. در غیر اینصورت، علائم بدتر می شوند. از بین بردن زگیل های تناسلی عفونت HPV را از بین نمی برد. امکان بازگشت این زگیل ها پس از درمان وجود داشته و فرد مبتلا باز هم می تواند این عفونت را به دیگران منتقل کند. همچنین، استفاده از کاندوم در حین رابطه جنسی می تواند به کاهش خطر انتقال عفونت کمک کند اما از انتقال آن به صورت کامل پیشگیری نمی کند. زگیل های کوچک را می توان از طریق جراحی با کرایو (انجماد)، الکتروکوتر (سوزاندن) یا درمان لیزر حذف کرد. گاهی اوقات جراحی برای حذف زگیل های بزرگ که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهند، لازم است.

زگیل تناسلی خفیف در زنان

زگیل تناسلی عموما به صورت خود به خودی از بین میرود. برای دانستن نکات بیشتر میتوانید بازدن بر روی مقاله ی زیر به آن مراجعه کنید.

مطلب مرتبط: درمان زگیل تناسلی خفیف

زگیل تناسلی در زنان چه عوارضی دارد؟

بیش از 100 نوع ویروس HPV وجود دارد. انواعی که سبب ایجاد زگیل تناسلی می شوند سرطان زا نیستند. این زگیل ها حتی در صورت عدم درمان، سرطانی نمی شوند. با این حال، امکان دارد فرد همزمان به بیش از یک نوع از ویروس HPV مبتلا شود. حداقل 14 نوع از ویروس HPV توانایی ایجاد سرطان از جمله سرطان دهانه رحم را دارند. در صورت ابتلای خانم ها به زگیل تناسلی، پزشک انجام غربالگری و بررسی وجود علائم سرطان دهانه رحم یا انواع پر خطر HPV را پیشنهاد می دهد.

به خانم ها توصیه میشود که موارد زیر را رعایت کنند:

• خانم های 21 تا 29 ساله باید هر 3 سال یکبار آزمایش غربالگری دهانه رحم را انجام دهند. این آزمایش به تست پاپ اسمیر نیز شناخته می شود.
• خانم های 30 تا 65 ساله باید هر 3 سال یکبار آزمایش پاپ اسمیر یا هر 5 سال یکبار پاپ اسمیر و HPV را انجام دهند.
• خانم های 30 تا 65 ساله همچنین می توانند هر 5 سال یکبار تنها آزمایش ابتلا به HPV را انجام دهند.

غیر طبیعی یا نامشخص بودن نتایج آزمایش پاپ اسمیر الزاما به معنای ابتلای فرد به سرطان نیست. پزشک جهت بررسی هر گونه تغییرات در سلول های دهانه رحم انجام آزمایش های دیگر را نیز تجویز خواهد کرد. زنان باردار و دارای سابقه ابتلا به زگیل های تناسلی باید سابقه خود را با پزشک در میان بگذارند. در این موارد احتمال بروز هر گونه عوارض بارداری یا مشکلات برای نوزاد نادر است. ابتلا به زگیل تناسلی در حین بارداری می تواند فرایند زایمان را دشوار تر کند.