علائم زگیل تناسلی در زنان و مردان+عکس

شناخت علائم زگیل تناسلی به شما کمک خواهد کرد تا بیماری زگیل تناسلی را بهتر بشناسید. زگیل های تناسلی یکی از شایعترین بیماری های منتقله از راه تماس جنسی در جهان است. در ادامه علائم و نشانه های این بیماری را  به همراه عکسهایی از زگیل تناسلی در زنان و مردان مشاهده می کنید.

فهرست موضوعات

آیا زگیل تناسلی در زنان شایع است؟

این ویروس در واقع به گروهی بیش از 60 ویروس اشاره دارد که توسط دانشمندان شناسایی شده است و مسئول ایجاد زگیل در هر جایی از بدن میباشد، ولی تنها بعضی از گونه های این ویروس از طریق جنسی انتقال می یابد.

کارشناسان بر آورد میکنند که ۲۶ میلیون نفر از آمریکایی ها آلوده به ویروس پاپیلومای انسانی هستند و به نظر میرسد که این میزان رو به افزایش است حدود یک سوم از گونه های ویروس پاپیلومای انسانی از طریق تماس جنسی گسترش می یابد و تنها در ناحیه تناسلی زندگی می کنند.

مطلب پیشنهادی: آیا رابطه جنسی دهانی باعث انتقال زگیل تناسلی می شود؟

فقط یک نوع از این ویروس باعث ایجاد زگیل تناسلی میشود .انواع دیگر HPV باعث ایجاد سرطان دهانه رحم و سایر سرطان های ناحیه تناسلی میشود . این ویروس مانند بسیاری از بیماری های منتقله از راه جنسی ، معمولا باعث عفونت نهفته میشود و یا اینکه علائم قابل رویت ندارد.

علائم زگیل تناسلی در زنان

زگیل تناسلی همچنین می تواند در دهان و گلوی فردی که تماس جنسی از راه دهان با فرد آلوده داشته، رشد کند. هرچند این موارد نادر هستند. در آقایان شیوع زگیل های تناسلی کمتر است، در صورت ایجاد، در نوک و شفت آلت تناسلی، در اسکروتوم یا در اطراف مقعد پدیدار میشود.

برای دانستن اطلاعات بیشتر در رابطه با زگیل تناسلی در مردان میتوانید به مقاله ی زیر مراجعه فرمایید.

مطلب مرتبط: زگیل تناسلی در مردان

همه افراد مستعد ابتلا به زگیل تناسلی هستند. زگیل های تناسلی در زنان می توانند درون یا اطراف نواحی زیر پدیدار شوند:

• واژن
• مهبل
• دهانه رحم
• مقعد
• ناحیه کشاله و بالای ران

از آنجایی که این ویروس می تواند از طریق ارتباط جنسی دهانی نیز منتقل شود، امکان پدیدار شدن این زگیل ها بر لب، دهان و گلو وجود دارد. زگیل های تناسلی اغلب زائده ها یا برآمدگی هایی کوچک و گوشتی هستند.

تعداد زگیل ها متغییر بوده و امکان دارد به صورت دسته هایی شبیه به گل کلم پدیدار شوند. زگیل های تناسلی معمولا به رنگ پوست یا اندکی تیره تر هستند. این برآمدگی ها می توانند صاف یا زبر باشند.

همچنین، امکان دارد زگیل ها به قدری کوچک باشند که دیده نشوند. زگیل های تناسلی اغلب سبب ایجاد علائم نمی شوند. با این حال، علائم زیر می توانند به همراه زگیل ها اتفاق افتند:

• خارش
• سوزش
• حساسیت به لمس یا درد
• خونریزی

علائم زگیل تناسلی در زنان و مردان+عکس

قبلی 1 از 3 بعدی

زگیلها ممکن است سطح رشد یافته یا صاف، کوچک یا بزرگ، و تک و یا در یک گروه که بعضی اوقات شبیه گل کلم هستند، داشته باشند. به طور معمول، زگیل ها به رنگ گوشت یا کمی روشن تر و بدون درد هستند. بعضی از آنها به رنگ صورتی یا خاکستری ظاهر می شوند و به ندرت باعث خارش، درد و یا خونریزی می شوند.

مطلب پیشنهادی:آیا جوش واژن نشانه یک بیماری خطرناک است؟

علائم زگیل تناسلی در زنان و مردان+عکس

قبلی 1 از 3 بعدی

زگیل های تناسلی اغلب خوشه ای هستند و می توانند بسیار کوچک باشند و همچنین می توانند به توده های بزرگ بر روی بافت های دستگاه تناسلی گسترش یابند. زگیل های تناسلی که درمان نمی شوند، اغلب خود به خود ناپدید می شوند. در موارد دیگر، در نهایت ممکن است رشد گوشتی و رشد یافته با ظاهر گل کلم مانند را توسعه دهند.

دوره انکوباسیون زگیل های تناسلی حدود دو تا چهار ماه است و 4 تا 6 هفته طول می کشد تا شریک جنسی را با HPV آلوده کند. در دو سوم افراد آلوده، ممکن است تا 9 ماه قبل از اینکه زگیل ظاهر شود، طول بکشد.

دلایل انتقال زگیل تناسلی در زنان

زگیل های تناسلی در اثر ابتلا به ویروس HPV به وجود می آیند. HPV نوعی عفونت منتقل شونده جنسی است. به گفته مرکز پیشگیری و کنترل بیماری ها، HPV رایج ترین عفونت منتقل شونده جنسی در ایالات متحده آمریکا می باشد.

این بیماری نزدیک به 79 میلیون نفر را در ایالات متحده مبتلا کرده که اغلب آن ها نیز افراد بالغ با سن کمتر از 30 سال می باشند. هر ساله نزدیک به 14 میلیون مورد ابتلای جدید به این بیماری در ایالات متحده گزارش می شود. فرد مبتلا می تواند به روش های زیر ویروس را به دیگران منتقل کند:

• ارتباط جنسی از راه واژن، مقعد یا دهان
• تماس پوستی مستقیم در نواحی تناسلی
• زایمان

زگیل های تناسلی همیشه بلافاصله پس از ابتلای فرد پدیدار نمی شوند. ظاهر شدن این زگیل ها می تواند چندین ماه یا سال به طول انجامد.

مرکز پیشگیری و کنترل بیماری ها بیان دارد که اغلب افراد بدون دریافت درمان با ویروس مقابله کرده و این مورد هیچ مشکلی برای سلامت فرد ایجاد نمی کند. پس از دفع یا از بین بردن ویروس، فرد توانایی انتقال این بیماری را نخواهد داشت. HPV انواع بسیار متنوعی دارد. انواعی از HPV که سبب بروز زگیل تناسلی می شوند، سرطان زا نیستند.

آیا ویروس hpv خطرناک است؟

ویروس های hpv کم خطر، زگیل ایجاد می کنند اما عامل سرطان دهانه رحم نیستند. با این حال، ویروس های با خطر بالا باعث سرطان دهانه رحم می شوند و با سرطان وولو، مقعد، آلت تناسلی مردان(نادر) مرتبط هستند.

گرچه اکثر عفونتهای HPV به سرطان پیشرفت نمی کنند، اما برای زنان مبتلا به دیسپلازی گردن رحم اهمیت دارد و پاپ اسمیر منظم در آنها بسیار مهم است. به طور بالقوه پیش آگهی بیماری های گردن رحم خوب است و قابل درمان است.

متخصصین مراقبت از سلامتی معمولا با معاینه مستقیم و دیدن، زگیل های تناسلی را تشخیص می دهند. زنان مبتلا به زگیل های تناسلی باید برای عفونت HPV احتمالی گردن رحم معاینه شوند. زگیل های تناسلی بسته به عواملی مانند اندازه و مکان، به روش های مختلف درمان می شوند. به یاد داشته باشید که درمان می تواند زگیل ها را از بین ببرد ولی ویروس را نابود نمی کند و اغلب بعد از درمان زگیل ها دوباره ظاهر می شوند.

راه های درمان زگیل تناسلی در زنان

در حال حاضر هیچ درمانی برای HPV وجود ندارد. اغلب، سیستم ایمنی افراد در طول زمان با این ویروس مبارزه می کند. در صورتی که زگیل های تناسلی سبب ناراحتی فرد شوند، پزشک می تواند آن ها را از بین برده یا دارو هایی را جهت رفع علائم تجویز کند. این درمان همچنین می تواند خطر انتقال عفونت به دیگران را نیز کاهش دهد.

دارو های موضعی زگیل های تناسلی شامل موارد زیر می شوند:

• پودوفیلوکس
• ایمی کوئیمود
• پودوفیلین
• تری کلرو استیک اسید

درمان معمولا شامل محلول پودوفیلین است که در منطقه مورد نظر زده می شود و بعدا شسته می شود. پودوفیلین توسط پزشک یا پرستار زده می شود و بهتر است در زگیل های خارجی کوچک استفاده شود.

بی خطر و نسبتا ارزان است اما باعث کمی درد و ناراحتی می شود. پودوفیلین باید بعد از یک تا چهار ساعت شستشو شود و در بیشتر موارد باید هر هفته و به مدت شصت هفته درمان شود. مقدار بسیار زیاد دارو می تواند عوارض جانبی مضر، از جمله آسیب عصبی را ایجاد کند. اگر باردار هستید، از این درمان استفاده نکنید.

مطلب مرتبط: درمان زگیل تناسلی در حاملگی

پزشک می تواند از بین بردن زگیل ها را برای افرادی تجویز کند که به زگیل های بزرگ یا مقاوم به درمان ابتلا یافته اند. در پایین تعدادی از این روش ها بیان شده اند:

1- کرایوتراپی

در این روش زگیل ها به وسیله نیتروژن مایع منجمد می شوند. کرایوتراپی می تواند سبب ایجاد احساس سوزش، درد و تاول شود.

2- برش جراحی

در این روش پزشک زگیل ها را با تیغ جراحی از بین می برد. قبل از این فرایند، در ناحیه درمان داروی بی حسی موضعی اعمال می شود.

3- الکتروکاتری

در این روش پزشک به وسیله یک ابزار الکتریکی زگیل ها را سوزانده و از بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی استفاده می کند.

4- لیزر درمانی

در این فرایند، جراح با استفاده از پرتو نوری پر قدرت زگیل ها را از بین می برد. این درمان پس از انجام شدن می تواند سبب بروز درد و تحریک پذیری شود.

ضروری است که از به کار گیری درمان های زگیل های دیگر بر روی زگیل های تناسلی خودداری شود. در غیر اینصورت، علائم بدتر می شوند. از بین بردن زگیل های تناسلی عفونت HPV را از بین نمی برد.

امکان بازگشت این زگیل ها پس از درمان وجود داشته و فرد مبتلا باز هم می تواند این عفونت را به دیگران منتقل کند. همچنین، استفاده از کاندوم در حین رابطه جنسی می تواند به کاهش خطر انتقال عفونت کمک کند اما از انتقال آن به صورت کامل پیشگیری نمی کند.

زگیل های کوچک را می توان از طریق جراحی با کرایو (انجماد)، الکتروکوتر (سوزاندن) یا درمان لیزر حذف کرد. گاهی اوقات جراحی برای حذف زگیل های بزرگ که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهند، لازم است.

بعضی از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی از داروهای ضد ویروسی برای درمان زگیل هایی که پس از برداشت با روش های سنتی عود می کنند، استفاده می کنند. این داروها به طور مستقیم به زگیل تزریق می شود.

دارو گران است و میزان عود را کاهش نمی دهد. سرانجام، می توانید اجازه دهید زگیل ها خود به خود از بین روند. در عرض سه ماه، 20 تا 30 درصد از زگیل های غیر گردن رحم خود به خود رفع می شوند. اما بهترین درمان زگیل در مردان استفاده از کرایوتراپی است.

مطلب مرتبط : کرایوتراپی بهترین راه درمان زگیل تناسلی

عوارض زگیل تناسلی چیست؟

بیش از 100 نوع ویروس HPV وجود دارد. انواعی که سبب ایجاد زگیل تناسلی می شوند سرطان زا نیستند. این زگیل ها حتی در صورت عدم درمان، سرطانی نمی شوند. با این حال، امکان دارد فرد همزمان به بیش از یک نوع از ویروس HPV مبتلا شود.

حداقل 14 نوع از ویروس HPV توانایی ایجاد سرطان از جمله سرطان دهانه رحم را دارند. در صورت ابتلای خانم ها به زگیل تناسلی، پزشک انجام غربالگری و بررسی وجود علائم سرطان دهانه رحم یا انواع پر خطر HPV را پیشنهاد می دهد.

به خانم ها توصیه میشود که موارد زیر را رعایت کنند:

• خانم های 21 تا 29 ساله باید هر 3 سال یکبار آزمایش غربالگری دهانه رحم را انجام دهند. این آزمایش به تست پاپ اسمیر نیز شناخته می شود.
• خانم های 30 تا 65 ساله باید هر 3 سال یکبار آزمایش پاپ اسمیر یا هر 5 سال یکبار پاپ اسمیر و HPV را انجام دهند.
• خانم های 30 تا 65 ساله همچنین می توانند هر 5 سال یکبار تنها آزمایش ابتلا به HPV را انجام دهند.

غیر طبیعی یا نامشخص بودن نتایج آزمایش پاپ اسمیر الزاما به معنای ابتلای فرد به سرطان نیست. پزشک جهت بررسی هر گونه تغییرات در سلول های دهانه رحم انجام آزمایش های دیگر را نیز تجویز خواهد کرد.

زنان باردار و دارای سابقه ابتلا به زگیل های تناسلی باید سابقه خود را با پزشک در میان بگذارند. در این موارد احتمال بروز هر گونه عوارض بارداری یا مشکلات برای نوزاد نادر است. ابتلا به زگیل تناسلی در حین بارداری می تواند فرایند زایمان را دشوار تر کند.

پیشگیری از ابتلا به زگیل تناسلی

تنها راه پیشگیری از زگیل تناسلی در زنان ،جلوگیری از تماس مستقیم با ویروس است که از طریق تماس پوست به پوست منتقل می شود.

اگر زگیل در ناحیه تناسلی قابل مشاهده باشد، باید از تماس جنسی قبل از درمان زگیل اجتناب شود. استفاده از لاتکس در طی رابطه جنسی ممکن است برخی از محافظت ها را فراهم کند و معمولا از انتقال زگیل به گردن رحم جلوگیری میکند، اما هیچ تضمینی وجود ندارد.

مطلب پیشنهادی: آیا بکارت از انتقال زگیل تناسلی جلوگیری می کند؟

آیا پیشگیری از بارداری می تواند سبب ایجاد مصونیت در برابر زگیل های تناسلی یا عفونت HPV شود؟

اجتناب از برقراری رابطه جنسی می تواند از انواع HPV پیشگیری کند که از طریق رابطه جنسی منتقل می شوند. افراد حتی با اجتناب از رابطه جنسی نیز می توانند به HPV  مبتلا شوند.

از این موارد ابتلا می توان به انواعی اشاره کرد که سبب بروز زگیل های رایج پوستی می شوند. برخی محققان گمان می کنند که عفونت HPV می تواند در هنگام زایمان از مادر به نوزاد منتقل شود. دلیل آن نیز مطالعاتی است که ابتلا به عفونت HPV را در کودکان خردسال و راهبه های منزوی گزارش کرده اند.

همچنین، تماس دستی تناسلی و دهانی تناسلی نیز به عنوان روش های انتقال ویروس بیان شده اند.

HPV معمولا به وسیله تماس جنسی مستقیم در حین فعالیت جنسی منتقل می شود. این ویروس در مایعات بدن یافت نشده و از طریق آن ها منتقل نمی شود. همچنین، HPV در خون یا اندام های برداشته شده جهت پیوند نیز یافت نشده است.

به نظر می رسد استفاده از کاندوم خطر انتقال ویروس HPV را در حین فعالیت جنسی کاهش می دهد اما به صورت کامل از آن جلوگیری نمی کند.

دارو های اسپرم کش یا روش های هورمونی پیشگیری از بارداری قادر به جلوگیری از انتقال این عفونت نیستند.

آیا آزمایشی جهت تشخیص ابتلا به زگیل های تناسلی وجود دارد؟

گاهی اوقات با مشاهده تغییراتی که در نتیجه آزمایش پاپ اسمیر نشان داده می شود، می توان به حضور HPV در بدن فرد مشکوک شد. این آزمایش سلول های غیر طبیعی را تشخیص می دهد که می توانند به سلول های سرطانی تبدیل شوند.

عفونت HPV می تواند سبب ایجاد تغییرات پیش سرطانی در دهانه رحم شود که در آزمایش پاپ اسمیر نشان داده می شوند. در صورتی که نتیجه آزمایش پاپ اسمیر یک خانم غیر طبیعی باشد، آزمایش های پیشرفته تری برای او انجام خواهد شد. ابتلا به HPV را می توان به وسیله نمونه برداری نیز تشخیص داد.

در صورت عدم درمان زگیل های تناسلی چه اتفاقی خواهد افتاد؟

در برخی افراد زگیل های تناسلی ظرف چند ماه یا سال به صورت خود به خود از بین خواهند رفت. در موارد دیگر در صورت عدم درمان امکان دارد این زگیل ها مقاوم شده، رشد کرده و دسته هایی را به وجود آورند. حتی از بین بردن زگیل ها نیز پیشگیری از بازگشت آن ها را تضمین نمی کند.

پرسش از دکتر تماس با ما