آیا دوچرخه سواری و ناباروری ارتباطی با یکدیگر دارند؟

بسیاری از افراد تصور می کنند که دوچرخه سواری موجب کاهش تعداد اسپرم، اختلال نعوظ و حتی سرطان بیضه می شود، اما تحقیقات چه می گویند؟ آیا واقعا دوچرخه سواری و ناباروری ارتباطی با یکدیگر دارند؟ آیا واقعاً دوچرخه سواری می تواند منجر اختلال نعوظ و کاهش میل جنسی شود؟ بگذارید واضح صحبت کنیم: ورزش و دوچرخه سواری برای سلامتی شما بسیار مفید هستند، می توانند احتمال ابتلا به بیماری ها را کاهش دهند و حتی باروری را نیز بهبود بخشند.

اگر اندازه ی دوچرخه برای شما مناسب است، زین راحتی دارد، به هنگام دوچرخه سواری از لباسهای آزاد استفاده کرده اید و هیچ گونه بی حسی را در اطراف ناحیه تناسلی خود تجربه نکرده اید، به احتمال زیاد دوچرخه سواری برای شما مشکل ایجاد نمی کند. در بسیاری از موارد، تغییرات ساده ای مانند عوض کردن نوع لباس، پیدا کردن دوچرخه ای با اندازه مناسب و انتخاب یک زین نرم تر می تواند تفاوت زیادی ایجاد کند.

 با این حال، زمانی که دوچرخه سواران مسافت هایی طولانی را طی می کنند (بیشتر از 300 کیلومتر در هفته یا 186 مایل در هفته) ممکن است دچار مشکل شوند. اگر با دوچرخه سواری، گرمای زیادی در اطراف بیضه ها ایجاد شود، تعداد اسپرم ها ممکن است به طور موقت کاهش پیدا کنند.

دوچرخه سواری و ناباروری

 بگذارید نگاه دقیق تری به تحقیقات مربوط به دوچرخه سواری و ناباروری داشته باشیم.با ادامه مطلب با ما همراه باشید.

دوچرخه سواری و تعداد کم اسپرم

مطابق با تحقیقات صورت گرفته در دانشگاه بوستون، دوچرخه سواری با کاهش تعداد اسپرم مرتبط است. در حالیکه تاکنون تحقیقات زیادی، رابطه ی بین دوچرخه سواری رقابتی و تعداد کم اسپرم را ثابت کرده اند، پژوهش های دانشگاه بوستون برای اولین بار، ارتباطی میان دوچرخه سواری غیر رقابتی و تعداد کم اسپرم و کیفیت اسپرم ضعیف تر پیدا کردند. در این پژوهش، پرسشنامه هایی در بین مردانِ تحت اولین درمان لقاح مصنوعی (I.V.F) توزیع شد. از این مردان، سؤالاتی در مورد فعالیت فیزیکی پرسیده شد تا متوجه ارتباط ورزش و تعداد اسپرم شوند.

تمرکز این پژوهش روی مردانی بود که برای اولین بار تحت درمان  لقاح مصنوعی قرار گرفته بودند. اما پژوهش کوچکتری که در مجله پزشکی طب ورزشی منتشر شد، با بررسی 24 دوچرخه سوار مرد در دوچرخه سواری جاده، به نتایج مشابهی دست یافت. پس از 16 هفته تمرین دوچرخه سواری با شدت کم تا شدید، تعداد و کیفیت اسپرم کاهش پیدا کرده بود. کاملاً مشخص نیست که چرا دوچرخه سواری می تواند منجر به کاهش تعداد اسپرم شود، اما یک مقاله جذاب با عنوان: تأثیر دوچرخه سواری بر باروری مردان، روش های مختلفی که دوچرخه سواری می تواند بر سیستم باروری مردان تأثیر بگذارد را مورد بررسی قرار داد.

بالا بودن دمای بیضه ها با تعداد اسپرم کمتر در مردان مرتبط است. بیضه ها باید خنک باقی بمانند تا عملکرد درستی برای تولید اسپرم داشته باشند (این همان دلیلی است که بیضه ها از نظر آناتومیکی از بدن جدا هستند). دوچرخه سواری منجر به بالارفتن دمای بیضه ها می شود، اما معلوم نیست که این بالا رفتن دما مربوط به خود دوچرخه سواری است یا لباسهای تنگی که دوچرخه سواران می پوشند. نشریه بین المللی اورولوژی عنوان می کند که دوچرخه سواری می تواند منجر به بالارفتن دما در اطراف بیضه ها شود، با این حال، هیچ ارتباط مستقیمی میان دوچرخه سواری و ناباروری وجود ندارد. بنابراین، سعی کنید برای دوچرخه سواری لباسهای آزاد بپوشید.

اگر مشکل باروری دارید و دوچرخه سواری سنگین انجام می دهید، تعداد اسپرم های خود را به طور منظم بررسی کنید و مدت زمان دوچرخه سواری خود را کم کنید و اگر تحت عمل  I.V.F قرار گرفته اید، ممکن است بخواهید که حداقل دو یا سه ماه قبل از عمل احیای اسپرم، دوچرخه سواری را به حداقل برسانید (اسپرم به صورت دوره ای تولید می شود و آماده سازی زود هنگام برای عمل احیای اسپرم می تواند به باروری کمک کند).

دوچرخه سواری و اختلال نعوظ

دوچرخه سواری منجر به شرایط نادری به نام سندرم “گیرافتادن عصب پوندال” می شود. این شرایط زمانی اتفاق می افتد که عصب پوندال، در حین دوچرخه سواری آسیب ببیند و یا فشرده شود.  یکی از علائم این سندرم، اختلال نعوظ است. دوچرخه سواری می تواند موجب بروز این سندرم نادر شود. در این شرایط، بیماران درد و بی حسی را تجربه می کنند و یکی از علائم این شرایط اختلال جنسی و نیز ناتوانی جنسی مرد می باشد. زین دوچرخه می تواند ناحیه پرینه را تحت فشار قرار دهد. پرینه، ناحیه پشت بیضه است که در آنجا عصب ها و رگ های خونی وارد آلت تناسلی می شوند.

خونرسانی ناقص به آلت تناسلی و فشار بر روی این عصب ها، منجر به بی حسی ناحیه تناسلی و اختلال نعوظ می شود. مردانی که در مسافت های طولانی تر دوچرخه سواری می کنند و تمرین های منظمی انجام می دهند، بیشتر در معرض بی حسی آلت تناسلی و نیز اختلال نعوظ هستند. خبر خوب این است که ناتوانی جنسی در دوچرخه سواران نادر است. اما خبر بد این است که ناتوانی جنسی در دوچرخه سواران نسبت به افراد عادی بیشتر است. زیرا عصب ها و شریان های اطراف آلت تناسلی دوچرخه سواران ممکن است فشرده شوند و جریان خون را مختل کنند.

در موارد نادر، دوچرخه سواران ممکن است پیچ خوردگی بیضه را تجربه کنند. چرخش بیضه منجر به کاهش جریان خون و خطرات احتمالی در بیضه ها می شود. مطابق با تحقیقات و گزارشات، آسیب دیدگی بیضه بر اثر دوچرخه سواری بسیار نادر است، اما در فهرست علل آسیب و صدمه به بیضه قرار می گیرد. در نهایت، اگر شما به هنگام دوچرخه سواری یا پس از آن، در ناحیه تناسلی خود مقداری بی حسی را تجربه کردید، می تواند به این معنا باشد که شما به دوچرخه یا زین مناسب تری نیاز دارید. همچنین می تواند به این معنا باشد که شما باید بین دوچرخه سواری های طولانی تر، استراحت کنید و مدت زمانی را که روی زین می نشینید کاهش دهید. بی حسی در ناحیه تناسلی شما می تواند اولین نشانه سندرم گیر افتادن عصب پوندال باشد. 

دوچرخه سواری و سرطان

دو دوچرخه سوار حرفه ای برجسته، به نام ایوان باسو و لانس ارمسترانگ مبتلا به سرطان بیضه بوده اند، برخی معتقدند که دوچرخه سواری می تواند منجر به سرطان بیضه شود. اما، پزشکان به طور مکرر اشاره می کنند که عامل مشترک میان این دو دوچرخه سوار، سن آنها می باشد و این موضوع ربطی به دوچرخه سواری سنگین آنها ندارد. هیچ ارتباط علمی میان دوچرخه سواری و ابتلا به سرطان بیضه وجود ندارد. برخی از پژوهش ها، دوچرخه سواری را به سرطان بیضه و سرطان پروستات ربط می دهند، اما برخی از این تحقیقات، قدیمی هستند و تنها بر روی دوچرخه سواری کوهستانی تمرکز می کنند و به دلیل ماهیت مشاهده ای خود مورد انتقاد قرار گرفته اند.

پژوهشی که تاریخ انتشار آن در مجله ی انگلیسی سرطان به سال 1982 بر می گردد، اسب رانی و دوچرخه سواری را به سرطان بیضه ربط می دهد، اما پژوهش جدیدتری در مجله علل و کنترل سرطان، هیچ ارتباطی میان اسب رانی و دوچرخه سواری، با افزایش احتمال سرطان بیضه پیدا نکرده است. مقاله منتشر شده در مجله پزشکی لانست نشان داد که میان شیوع اختلالات جنسی با دوچرخه سواری کوهستانی رابطه ای وجود ندارد و اختلالات جنسی، ناشی از آسیب های مکرر به بیضه هستند که بر اثر تمرینات حرفه ای به وجود می آیند. در یک پژوهش مشاهده ای دیگر در مجله ی سلامت مردان که بر روی 5282 مرد صورت گرفت، رابطه ای جزئی میان دوچرخه سواری و سرطان پروستات مشاهده شد.

دوچرخه سواری و سرطان

اما این تحقیقات در مجله اورولوژی و سلامت مردان مورد انتقاد قرار گرفتند، چرا که این پژوهش فقط مردان بالای 50 سال را مورد بررسی قرار داده است و در مقایسه میزان شیوع سرطان در مردانی که دوچرخه سواری می کنند با مردانی که دوچرخه سواری نمی کنند با شکست مواجه شده است.

وقتی که صحبت از دوچرخه سواری می شود، با این که احتمال آسیب دیدگی بیضه، چرخش بیضه و فشردگی عصب وجود دارد، به نظر نمی رسد که ارتباطی قوی میان دوچرخه سواری و سرطان وجود دارد. دوچرخه سواران باید علائم بی حسی و درد در حین دوچرخه سواری را جدی بگیرند تا از آسیب های دوچرخه سواری معمول جلوگیری کنند.

چه کاری می توان برای جلوگیری از آسیب دید گی بیضه، اختلال نعوظ و دیگر مسائل مربوط به دوچرخه سواری انجام داد؟

✔️ انتخاب دوچرخه با اندازه مناسب

✔️ انتخاب زین مناسب

✔️ پوشیدن لباسهای آزاد برای افزایش جریان هوا و کاهش گرما در اطراف بیضه ها

✔️ استراحت کردن پس از دوچرخه سواری های طولانی

✔️ دوچرخه سواری کمتر از سه ساعت در هفته

با اینکه تحقیقات زیادی وجود دارد که دوچرخه سواری را به مشکلات خاصی مانند تعداد کم اسپرم ربط می دهند، یادآوری این نکته بسیار مهم است که انجام ورزش در حد اعتدال، برای سلامتی بسیار مهم است. برای یک دوچرخه سوار تفریحی، مشکلات تعداد کم اسپرم یا آسیب دیدگی بیضه پیش نمی آید. اما اگر تمرینات سنگینی انجام می دهید یا مسافت های طولانی طی می کنید و یا قصد انجام عمل  I.V.F را دارید، با پزشک خود در مورد دوچرخه سواری و ناباروری، تأثیر دوچرخه سواری بر تعداد اسپرم و سلامت کلی صحبت کنید.


پروفسور حسین کرمی فوق تخصص زگیل تناسلی در تهران