آیا زگیل تناسلی سرطانی هم داریم؟ ( ویروس hpv )

ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV یکی از رایج‌ترین بیماری های آمیزشی است. ممکن است این ویروس به صورت زگیل های تناسلی ظاهر شود. در بیشتر موارد، بیماری HPV به‌طور خود به ‌خود درمان می‌شود، ولی بعضی از انواع این بیماری که HPV پرخطر نامیده می‌شوند، ممکن است باعث ایجاد زگیل سرطانی یا سرطان شوند.

آیا HPV باعث سرطان می‌شود؟

در رابطه با اینکه HPV باعث سرطان زگیل تناسلی در زنان و مردان می شود یا خیر باید گفت که زگیل تناسلی و سرطان در بعضی موارد با مرتبط هستند. بعضی از انواع ویروس پاپیلومای انسانی می‌تواند منجر به سرطان و یا به اصطلاح عامیه زگیل سرطانی ،شود ولی مبتلا بودن به این ویروس به این معنی نیست که شما حتما سرطان دارید.

بیماری HPV یکی از رایج‌ترین بیماری‌های آمیزشی است. تقریبا همه افرادی که رابطه جنسی پر خطر دارند، روزی به HPV مبتلا می‌شوند. در بیشتر اوقات این بیماری به‌ طور خود به‌ خود طی 2 سال درمان می ‌شود و مشکل جدی بوجود نمی ‌آورد ولی گاهی اوقات بیماری HPV می‌تواند منجر به موارد زیر شود:

• سرطان مقعد
• سرطان دهانه رحم
• سرطان دهان یا گلو
• سرطان آلت تناسلی مردانه
• سرطان واژن زنانه
• سرطان مهبل

راه های زیادی وجود دارد که احتمال مبتلا شدن به سرطان HPV را کاهش می‌دهد. تزریق واکسن HPV و داشتن رابطه جنسی سالم (هر زمان که رابطه جنسی از طریق مقعد، واژن یا دهان برقرار می‌شود، استفاده از کاندوم و کاندوم زبانی یا دهانی (دِنتال دَم) توصیه می‌شود) می‌تواند به جلوگیری از این نوع سرطان ‌‌ها جلوگیری کند.

چگونه بیماری HPV تبدیل به سرطان می‌شود؟

بیشتر از 200 نوع ویروس و بیماری HPV وجود دارد که بیشتر آنها کاملا بی ضرر هستند و خود‌ به‌ خود درمان می‌شوند. ولی 13 نوع از این بیماری می‌تواند منجر به سرطان دهانه رحم و یک نوع از این 13 نوع می‌تواند باعث سرطان گلو، مقعد، مهبل، واژن و آلت تناسلی مردانه شود. آن دسته از بیماری‌های HPV که منجر به سرطان می‌شوند، HPV پرخطر نامیده می‌شوند. انواع دیگر HPV می‌تواند باعث ایجاد زگیل مثل زگیل تناسلی شود. این نوع بیماری‌ها، HPV کم خطر نامیده شده و منجر به سرطان نمی‌شوند. ولی عده ای به اشتباه به آنزگیل سرطانی می گویند.

بیشتر افرادی که به HPV مبتلا هستند، اطلاعی از آن ندارند زیرا معمولا علائمی ندارد. در بیشتر مواقع، سیستم ایمنی بدن به ‌طور طبیعی عفونت بیماری HPV را طی دو سال از بین می‌برد ولی در شرایطی دیگر ممکن است سیستم ایمنی بدن نتواند با HPV پرخطر مبارزه کند و عفونت در بدن باقی بماند. زمانی‌که HPV پرخطر خودش درمان نمی‌شود، می‌تواند سلول‌های دهانه رحم، دهان یا گلو، مقعد، آلت تناسلی مردانه، مهبل و واژن را به ویروس آلوده کند.

دو نوع از مهم‌ترین سرطان‌های ناشی از بیماری HPV، سرطان دهانه رحم و سرطان دهان است و انواع دیگر آن بسیار کم اتفاق می‌افتد.

چه کسانی در خطر ابتلا به سرطان ناشی از بیماری HPV هستند؟

در حین رابطه جنسی، زمانیکه واژن، مهبل، دهانه رحم، آلت تناسلی مردانه، مقعد و دهان با آلت تناسلی فرد دیگری که به این بیماری آلوده است تماس پیدا کند، می‌تواند باعث ابتلا به بیماری HPV شود. HPV از طریق تماس پوستی و مخاط منتقل می‌شود؛ یعنی حتی زمانیکه افراد در رابطه جنسی به ارگاسم نرسند و یا از طریق واژن، مقعد یا دهان دخول صورت نگیرد هم بیماری منتقل می‌شود(در صورتی که یکی از طرفین آلوده باشد).

ابتلا به HPV به معنی ابتلا به سرطان نیست. بیشتر بیماری‌های HPV خود به‌ خود درمان می‌شوند و هیچ آسیبی به بدن نمی‌رسانند. با این حال بهتر است برای حفظ سلامتی‌، تمام تلاشتان را بکنید. برای جلوگیری از ابتلا به بیماری HPV باید به یک سری نکات توجه کنید. نکاتی در مورد پیشگیری از ابتلا به ویروس hpv وجود دارد که خواندن آن ها خالی از لطف نیست. می توانید بعد خواندن ادامه ی مقاله با کلیک بر روی گزینه ی زیر در مورد پیشگیری از زگیل تناسلی اطلاعاتی بدست آورید.

پیشگیری از ابتلا به زگیل تناسلی

تنها راهی که بطور قطع می‌توان گفت که فردی به HPV مبتلا نمی‌شود، داشتن رابطه جنسی سالم است ولی بیشتر افراد بالاخره زمانی در زندگی ‌شان ممکن است ناخواسته رابطه جنسی نا سالم برقرار می‌کنند. اگر شما با فردی دیگر رابطه جنسی دارید با رعایت یک سری نکات، می‌توانید احتمال ابتلا به سرطان ناشی از HPV ( زگیل سرطانی ) را کاهش ‌دهید.

یکی از بهترین راه‌ های جلوگیری از ابتلا به HPV و سرطان ناشی از آن، انجام واکسیناسیون HPV است. این واکسن از شما در برابر بسیاری از بیماری‌ های HPV پرخطر( بیماری‌هایی که منجر به سرطان می‌شوند) محافظت می‌کند. واکسن گارداسیل یکی واکسن هایی است که از ابتلا به HPV که منجر به زگیل تناسلی می‌شود، جلوگیری می‌کند. بهترین زمان تزریق واکسن HPV قبل از برقراری رابطه جنسی با فرد دیگر است ولی حتی اگر تاکنون با فردی رابطه جنسی داشتید، می‌توانید با پزشک یا پرستار صحبت کنید تا تشخیص دهند که آیا این واکسن برایتان مناسب است یا خیر.

هر زمان که از طریق واژن یا مقعد رابطه جنسی دارید، برای محافظت در برابر HPV از کاندوم یا کاندوم ‌های داخلی استفاده کنید. برای رابطه جنسی دهانی، استفاده از کاندوم یا کاندوم دهانی توصیه می‌شود. کاندوم و کاندوم دهانی برای جلوگیری از انتقال بیماری ‌های آمیزشی دیگر مثل: کلامیدیا (نوعی بیماری مقاربتی) یا بیماری HIV (ویروس ایدز) کاربرد بیشتری دارند و برای جلوگیری از HPV به این خوبی عمل نمی‌کند. هم‌چنین کاندوم به اندازه واکسن نمی‌تواند از HPV جلوگیری کند ولی قطعاً، احتمال ابتلا به HPV و سرطان ناشی از آن را کاهش می‌دهد.

مطالعات نشان می‌دهد که کشیدن سیگار و جویدن تنباکو می‌تواند خطر پیشرفت سرطان ناشی از HPV ‌بویژه سرطان گلو را افزایش دهد. بنابراین، دوری از مصرف تنباکو یکی دیگر از راه‌های جلوگیری از ابتلا به بیماری HPV است. زنان باید مرتب برای چکاپ رحم به پزشک مراجعه کنند. تست پاپ ‌اسمیر و تست HPV می‌تواند به شما در جلوگیری از ابتلا به سرطان ناشی از HPV کمک کند.

تشخیص ابتلا به سرطان ناشی از HPV

اگر پزشک علائمی در شما مشاهده کند، در ابتدا شما را معاینه می‌کند و بعد با انجام نمونه ‌برداری تشخیص می‌دهد که مبتلا به سرطان گلو، مقعد، مهبل، آلت تناسلی مردانه و واژن هستید یا خیر. تست‌ های مختلفی برای بیماری HPV وجود دارد که می‌تواند انواع HPV پرخطر (بیماری‌هایی که منجر به سرطان می‌شوند) را در رحم‌ تشخیص دهد. همچنین تست‌ های دیگری مثل تست پاپ ‌اسمیر وجود دارد که تغییر غیر عادی سلول‌ ها را که باعث سرطان می‌شوند، در رحم تشخیص می‌دهد.

اگر تغییر سلول‌های رحم که به‌ دلیل بیماری HPV پرخطر اتفاق می‌افتد، قبل از تبدیل به سلول‌های سرطانی تشخیص داده‌ شود، معمولا قابل درمان است. به همین خاطر است که رحم باید مرتب چک شود.